GECENİN RENGİNDEN DÜŞEN NOTLAR – 64 –

Yaşadıkça sevdikçe özledikçe mutlu oldukça yazıyor bu gönül canıma can katıyor okundukça yazılanlar şiirin sesinden ve kendinden geçiyor bu gönül minnetle doluyor her seferinde ..... 

Yürekten sevmeyi bilseydik yanmazdı gönüller böyle, can olurduk yaralı yüreklere, derman olurdu dertlere yaralar kanamazdı ilaç olurdu sevmeler her seferde ağlayan gönüllere ….

Ömür dediğin nedir ki dalda bir yaprak yazarsın her gün anlatırsın heyecanla yaşadıklarını zamanı gelince hüzünle düşersin daldaki sararan yaprak gibi toprağın yüzüne .....

Bir bakışın vardı erirdi yüreğimde ki olan keşkelerim, ağlardı gözlerim baktıkça sana, senden ayrı olmaya dayanabilseydim keşke, gece vuran yalnızlık vuslatı bekleyen ben keşkelerimle avunuyor olmasaydım .....

Eyy sevgili yandıkça içimde üryan oluyor sana olan sevgim, gecelerde koşan yılkı atları gibi savruluyorum rüzgara karşı sabaha sil baştan yazıyorum seni yüreğime her seferinde .....

Yaşadıklarıma anlattıklarıma söz verdiklerime yazıyorum her gece kendimle konuşarak, sabaha okunuyor sayfalarda gözlerim dolup dolup dinliyorum ...

Madem ki anlıktı sevmen, neden oyaladın seven yüreğimi, söyle söyle be can neden yakarsın her seferinde gelip yüreğime dokunuşunla ....

Gittin gideli başka şehirlere, aklıma düşüyor bana bakan gözlerin, özlüyor kısık sesini kulaklarım, uzaktan izliyor yüreğim seni sessiz sessiz gelirsin diye ….

Sevdim seveli seni yürek sızım oldun, yazdım sana okudun yazdıklarımı yanlış anladın beni uzaklaştın biraz daha her seferinde, ben seni bir dost diye sevdim aşkla karışık yürek sızımsın uzaktaki vefasızım ....

Her mevsim bir başka düşüyorsun yüreğime, eyyy yar andıkça seni hıçkırıklara boğuluyorum, biliyorum uzaktan takip ediyorsun beni belli etmesen de, yine de seviyorum seni gelip geçen mevsimlerde ...

Hep mahkum değil midir seven yürekler, sevenin yüreğine prangalar vurulmaz mı sevilen tarafından, oysa seven sevmeyi seçerken sevilenin yüreğine mahkumluğu severek seçer sevmeye başladı anda....

Sen ne dersen de ne yaparsan yap, yazılana çizilene bakmasan da ben yine bir ürkek kuş gibi seveceğim seni yazacağım şiirlerde, sen uzak iklimleri solurken ben hayalini çekeceğim içime bir nefeste....

Şiir yazan yürek yüzünde, şiir okuyanın yüzünde, şiir dinleyenin gecesinde de bir gülümsene bıraktı yüzlerde unutulmayan ….

~ ilksen Aydın ~

15.2.2017