KATRAN KARASI GECELER
Katran karası gecenin
Sevişmeleri kızıla boyanırken
İnleyen nağmeler eşliğinde
Yorgun düşen bedenler
İhtiraslara yenik düştü
Sen ki beni benden alan
Ey sevgili...
Sabaha yaklaşan gecenin
Turkuaz rengi gökyüzünün
Işığı karanlık odaya sızıyordu
Sen bir köşeye savrulmuştun
ben bir köşeye...
Tarumar olmuştu tüm
acı çeken ruhlar
Artık şeytani düşünceler
bitmişti...
Ruhları okşayan inleyen
nağmeler susmuştu
Mühürlenmişti lal olan diller
konuşuyordu gözler...
Katran karası gecenin tılsımı
gün ağarınca son bulmuştu
Bir daha ki katran karası geceye
kadar aydınlatacak ihtiraslı bedenlerin
doğuşunu bekleyecek
o yalnız ruhlar...
İlksen Aydın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder