GECENİN RENGİNDEN DÜŞEN NOTLAR -115-
Bu kara gün tarihe geçti, bir ülkenin üzerinde karabulutlar esiyor, ağlıyor tüm millet atasına, .....
Bütün kuşlar vefasız uçarlar göç ederken, kanat çırparlar hasrete özleme, mevsim artık sonbahar giden kuşlar vefasız, ....
Bir hüzündür bugün, tek kişilik bir hayat bir insanlığın yüreğine dokundu bir asır, ....
Mevsimlerden ilkbahar geride kaldı, yerini yaz sıcak günlere yelken açtı, ardından bir bakmışsın yapraklar dökülüyor sonbahar yüzünü göstermiş, özlemdir yaşanan mevsimlerin adı, ....
Bir hazan ki yaşanalar, yaşananlar dünyalık ahirete hasat edecek ne halimiz kaldı, ....
Kalırsa birkaç şiir kalır benden geriye, şairin içinde filizlenen sözler kağıda döküldü damla damla, geride kalan sadece hüzün kırıntıları, tek başına yaşananlar hep bir teselli ister, .....
Ver yokluğumu geriye, daha içimde okunmamış şiir var, sen benim için ilham olurmusun, al götür beni tut elimi hiç bırakma, kimse bilmesin sev beni gizli gizli, ....
Gönül bahçeme ektim seni, bir gül oldun kokladım çektim içime, .....
Ne olur bakarken ağlama, canım yanıyor içim ağlıyor, sana bakarken susar yüreğim, sen konuş ben dinleyeyim,.....
Ben sana veda edemiyorum, bak gidiyorum sessizce gözlerimden akan yaşları görme diye,.....
Aynalar ki sen bakar sana, yaşarken de yaşadıklarını anlatır aynalar, ....
Şimdi işte anlatmaya başladım, yazmaya başladığım kitabın ilk satırlarında, seni izliyorum aklıma kazıyorum yazmak için, ....
İlksen Aydın
10.11.21/Çarşm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder