İSYAN YAĞMURLARI
gökyüzü yüzünü astı
hüzünlendi yine
bulutlar griye döndürdü rengini
bir araya toplanarak
sıktıkça sıktı kendini
güneş inat edercesine
bir açtı bir kapattı yüzünü
ansızın o sesin ayak sesleri
gökyüzünün o gür sesi duyuldu
gürledi en ihtişamıyla
göklerin hakimi
ben dercesine
güneş kaçtı bulutların arasına
çekildi köşesine
sonunda dayanamadı bulutlar
tüm isyanıyla
bardaktan boşalırcasına
döktü gözyaşlarını
sert sert vurdu toprağa
sert sert vurdu camlara
savruldular bir oyana bir buyana
insanlar,hayvanlar,çiçekler,yapraklar
isyanını döktü tüm canlılara
bir iki dakika sonra sakinleşti
azaltarak şiddetini
bir iki damla daha attı
ve durdu...
güneş burnunu uzattı
sıcak gülümsemesiyle
göz kırptı
hayat devam ediyor dercesine
yağmurdan sonra açan güneş
gökkuşağının habercisi derler
yedi veren rengiyle
ansızın yağan isyan yağmurları
yağmalı ki...
bedenleri ıslatan yağmur
ruhu esir alan isyanlar da
yağmur sularıyla yıkansın
isyan yağmurları
gökyüzünün vaz geçilmez
duygu sağanakları dır
gökyüzünün isyan yağmurları
damla damla akar gönüllere
ilksen Aydin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder