KADINİM BEN

KADINIM BEN 

ahsen sıfatıyla

yaratılmış olan dişinin

en kutsalı

kadınım ben

özlenen sevilesi

aranan bakılası

ruhumun derinliklerine

inilesi

kadınım ben

oynanan ruhumla

incinen bedenimle

bakışlarımda ki hüznü

anlamayanlara inat

kadınım ben

sevdim mi tam

düşenin yarı

fedakar düşünen

kadınım ben

sevdiceğine

ruhunu bedenini

gül kokusuyla

sunan

kadınım ben

hayatla hayat

mücadelesi veren

kadınım ben

anayım süt kuzularını

yetiştiren

kadınım ben

canın yarısı olan 

kana kan olan 

kardeşin yarısı

kadınım ben

bir elmanın yarısını

tamamlayan

bir bedende bütün olan

kadınım ben 

bir ananın

bir babanın

dünün küçük kadını

bugünün büyük kadını

olan 

kadınım ben

ben benim

ben seninim

ben sadece

herkes için 

özel olabilecek

gül dalından 

kopmamış 

gonca gülün

tomurcuğu olan 

el değmemiş

kadınım ben...

.............

İlksen Aydın

25.11.14

#ilkSENayDIN

YÜREĞİM ACIYOR ANNE

YÜREĞİM ACIYOR ANNE 

Yüreğim acıyor anne 

Küçükken dizlerine yatıp 

Masallar dinlediğim 

Huzurla uyuduğum 

Yarınlarımı düşünmediğim 

Çocukluğumu hissettiğim 

Kokusunu içime doya doya çektiğim 

Canıma can olan sana ihtiyacım

Var anne ....

Yüreğim acıyor anne 

Sana ihtiyacım var 

Beni rahatlatan söylemlerine 

Sıcak bakan bakışlarına 

Güven veren kollarına 

Beni yargılamadan dinleyecek 

Anlayacak birine ihtiyacım 

Var anne ....

Yüreğim acıyor anne 

Son zamanlarda 

Yazılanlara söylenenlere 

Bir kadın olarak 

Değerimi kaybettirenlere 

Bir kinim bir nefretim 

Bir öfkem bir yumruk sıkasım

Var anne ....

~İlksen Aydın ~

25.11.16

YAŞAMAK

YAŞAMAK
YaŞamak neydi...
Göğe bakmak hürriyeti,
Çiçek koparmak keyfi,
Kedileri, köpekleri okşamak saadeti.
Yürümek, durmak etrafa bakmak, kendi kendine söylenmek, taşın sertliğini,
Yaprağın yumuşaklığını,
Bulutların beyazlığını idrak etmek.. Hele nefes almak,
Ya güneş,
Ya yağmur,
Ya kar..
Bir nefes de mutlu olmaktı .

İlksen Aydın

24.11.23

ÖĞRETMENLER...

ÖĞRETMENLER...ÇİÇEĞİN ÜZERİNDE Kİ UĞUR BÖCEĞİ GİBİDİR...

Kutsal ve onurludur,öğretmenlik mesleği,

Hayata adım atmana,

Birinci basamaktır ilk öğretmenin,

Gözünü onda açmışsın dır,

İlk harfi onda öğrenmişsindir,

Koşmayı,mücadeleyi,yardımlaşmayı,

Gelecek hayalleri kurmayı,

Karanlıkla aydınlığı fark etmeyi,

İkinci basamaktır lise öğretmenin,

Her şeyin farkındasındır,ama aklın biraz karışıktır,

Tecrübesiyle,kararlı dik duruşuyla yön vericidir,

Sorduğun karmakarışık soruların cevabıdır,

Hayatta,ileri ki hayallerine basamaktır ve karar aşamandır,

Ve...Doğru sözdür,güvendir.

Üçüncü ve son basamaktır,yüksek okul öğretmenin,

Artık taze bilgi birikimi ile dolusun,

Daha da bilgilenmek,bilgi üstüne bilgi koymak,

Hayata sağlam emin adımlar ile devem edebilmek,

Senin için tecrübedir,bilgidir,donanımdır,tüm soruların cevabıdır,

Hayat okulun da meslek sahibi olabilmen ve ruhsal terapi ihtiyacın dır,

İşte öğretmen olmak demek,

Tüm zorluklara rağmen,

Geleceğin nesillerini yetirmek uğruna,

Yürekleri her daim eğitim öğretim için atan,

Hayatımızı sıfır noktasından alıp,yön vererek zirveye ulaşmaya vesile olan,

ÖĞRETMENLERİMİZİN ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN....

İlksen Aydın 

23.11.2013    

YORGUNUM

YORGUNUM

artık yaşadıklarım

belki yaşayacaklarım

onun içindir ki

yormak istemiyorum

artık kimseyi

yorgunum zira

ruhum yorgun

kelimeleri yanyana 

getiresim yok

kendimi anlatmak için

hep aynı şeyleri söylemekten

yorgunum....

bedenim yorgun

unutmak gerek!

hayatımıza girenleri

yada girmek için

ruhumuzun kapılarını

zorlayanları....

silmek aklımızdan

yokmuşlar gibi

zira yorgunum

İlksen Aydın

23.11.2014

BİR RESMİN HİKAYESİ-2-

Akşamın karanlığı şehrin üzerine çökmüştü.
Gökyüzü kızıla boyanmış,
Ay, ayın dördü gibi parlıyordu.
Mavi bulutların rengi karanlıklara bürünmüştü.
Şehrin üzerinden yükselen yüksek binaların camlarından yansıyan ışıklar da o katların içinde çalışan insanların olduğu anlaşılıyordu .
Karanlık sokakları aydınlatan sokak lambaları ışıklarını altına park edilen tarih kokan arabaları aydınlatıyordu .
Sessiz sokakların sessizliğini gece kuşlarının ötüşmeleri bozuyordu .
Karanlık pencerelerin ardında ne hikayeler vardı.

Gecenin karanlık resmi gündüzün aydınlatmasını bekliyordu, yeni hikayeler yazmak için ...

İlksen Aydın

16.11.23/Perşb

İnsanın hayatına giren 

Hiç kimse, 

Tanıdığın gibi kalmıyor .

Zaman geçtikçe,

Bir gün bakıyorsun sıcak güneş gibi,

Bir bakıyorsun buz kış gibi,

İnsanlar da değişiyor mevsimler gibi ...

İlksen Aydın 

51123

AYLARDAN KASIM

Penceremin önündeki güller solmuş 

Dalları kurumuş

Dikenleri batmaz olmuş 

Artık bir damla su bile 

Can olmaz olmuş 

Güneşin sıcaklığı okşasa bile yüzlerini 

Sevgi bile derman olmaz artık 

Bir umut diyerek 

Göz yaşı suyu versek 

Sevip okşasak 

Sıcak tutsak yüreğimizle 

Can gelir mi dallarına 

Renk gelir mi solmuş goncalarına

Dikenleri batarak tatlı acı verir mi tenime 

Hadi bir güle can olmaya 

Hadi umutsuzluğa umut olmaya 

Hadi acıyan yüreklere merhem olmaya 

Hadi hüzünlü yüzlere gülümseme olmaya 

Hadi bir adım gelene iki adım gitmeye 

Hadi bir ben değil biz olmaya 

Hadi desem

Hadi o zaman 

Güneş doğdu

Umuda koşmaya 

İlksen Aydın

2Kasim 2015

AYLARDAN KASIM

AYLARDAN KASIM 

Yine aylardan kasım

Yıl yine veda etmeye hazırlanıyor

Hüzünlü bir sonbahar finalidir Kasım ayı

Yeşilin tüm tonu yenik düşer sarıya

Ayazıyla yazdan kalan umudu esir alır

Bize de sıcak bir yüreğe sığınma tesellisi kalır  ...     

           

Kasım ayı,

En sevdiğim adamı babamı alıp götürdü benden,

Sararıp soldu gönlümün efendisi

dalından sararıp düşen yaprak gibi düştü kara toprağa arkamda ki dağım  

Ağaçlar yapraklarından güzel günler için vazgeçer son baharda…

kasım ayı, sonbaharın bitişi

Kışın bitişiği.

Şaır'in dedigi gibi;

Bakma aylardan kasim

Mevsimlerden sonbahar

Olduguna, sen ne zaman

İstersen gel benim kapım

Her zaman Aralık sana

Kasım ayı güzellikler getirsin

ekim biter,

ve sonbahar 

mevsiminin son 

ayı kasım gelir..

yağmurlara  çı/kasım,

gökyüzüne  ba /kasım 

her şeyi  bıra/kasım gelir..

Sevdiğim adamı alıp götürdü benden....

İlksen Aydın 

#İlkSenOku 

1.11.21

KASIM

Eylül'de sararıp dökülmeye başlayan yapraklar,

Kasımda şiir olur 

Yazılır defterlere

Yürek sızısı olanlar göçüp gitmiştir bu diyardan.

Kasım'da dalda kalan son yapraklar da dökülmüştür toprağa...

Artık rüyalar da yaşanır buluşmalar,

Film şeridi gibi...

Anlatılır ilk gördüğüne ...

İçin burkulur, gözler nemlenir.

Anılara sığmayan duygular rüyalarda yaşanır mutluluklar .

İlksen Aydın

02.11.23